Blog

Dicía o filósofo Baruch Spinoza que a idea da liberdade non consiste tanto en romper todos os nosos vínculos ou aferrarnos a eles, senón en ter o entendemento suficiente como para saber de que hai que desprenderse e que é o que hai que conservar. O Camiño de Santiago é unha ruta particular que nos enfronta a nós mesmos e ao noso xeito de estar no mundo e nunha comunidade á que pertencemos por un tempo. Debemos traer con nosoutros esa cadea de aire que nos suxeita ao noso "eu" ordinario? É necesario portar dispositivos móbiles para asegurar a nosa rutineira conexión ao estado das cousas? Moitos peregrinos, sobre todo os norteamericanos, teno claro: o Camiño de Santiago é unha viaxe para soltar amarras.

Quizais porque se trata de sociedades moito máis individualistas e contan cunha implantación tecnolóxica moito maior, valórase máis a oportunidade de pasar un tempo afastado do estres que xera o ?deber? de estar localizable a calquera hora. Entre os testemuños escritos na rede ou recollidos noutros medios de comunicación, os peregrinos, norteamericanos ou non, aprecian moito o sentido de comunidade sinxelo, relacionarse con outros desde unha perspectiva desinteresada.

A “recompensa espiritual” que ofrece o Camiño de Santiago é un dos atractivos para os peregrinos que vén de sociedades occidentais: moito do sufrimento que experimentamos no día a día carece de sentido pero as dores que se soportan ao longo do camiño de Santiago, que son moitos e moi variados, si teñen unha razón de ser e sopórtanse grazas á meta. O Camiño de Santiago tamén ofrece a oportunidade de vivir os versos de Ralph Waldo Emerson: “a vida non é un destino, senón unha viaxe”. Poida que sexa un clixé pero ás veces os tópicos cúmprense e esta viaxe e a experiencia que se asocia a el, analóxica, da vella escola, é auténtico.

Pero isto significa que debemos renunciar á tecnoloxía e volver ao mundo de antes da Guerra Fría cando nos poñamos en camiño? A idea neste lado do Atlántico é xusto a contraria. Non se trata de cablear e monitorizar toda a ruta pero una das iniciativas que as institucións públicas e privadas tómanse con máis empeño é a de dar publicidade ao Camiño a través da tecnoloxía. Desde intentar facer un Google Street View na ruta -algo bastante improbable, por outra banda-- ata desenvolver “peregrinacións virtuais” e optar pola idea de traer o Camiño de Santiago “ao século XXI”.

Pero, é esta modernización algo que buscan os peregrinos ou quizais existen outras demandas por encima de poñer WIFI nos 800 quilómetros de camiño Francés?

Estas non son cuestións excluíntes. Os peregrinos e as asociacións de Amigos do Camiño de Santiago sempre piden melloras nas rutas, maior seguridade viaria ou unha rede do albergues máis extensa pero non pasa nada porque dispoñamos dun bo sinal de cobertura nos páramos de Castela ou nos bosques de Lugo.

Ademais os peregrinos non se desconectan do todo, aínda que si que redúcese o uso de móbiles ou tablets ao mínimo indispensable. Ao longo do Camiño danse momentos nos que nos podemos sentir sós, ou exhaustos ou que nos perdemos. Neses momentos é bo contar cun teléfono para falar con quen nos levante o ánimo ou para avisar de que nos perdemos pero quizais manter o aspecto íntimo do Camiño, fóra das actualizacións diarias, sexa un dos grandes atractivos da ruta.

Vostedes que opinan Tecnoloxía no camiño si ou non?

¡Bo Camiño!